"ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย เพราะเราเน้นขายแต่อาหาร"
นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่แนวเกิดใหม่ ข้ามมิติ หรือแนวระบบหรอกนะ
ตัวเอกก็แค่หลับไปนานเป็นพันปีก็เท่านั้นเอง
ตื่นมาอีกทีไปอยู่กาแล็กซีอื่นซะแล้วล่ะ 555
ชาย: เฮ้! แบบนี้มันไม่อนาถเกินไปหน่อยเหรอ? แล้วทำไมเด็กอายุ 18 อย่างผมถึงไม่ได้ใช้ชีวิตวัยรุ่นให้เต็มที่กันล่ะ!
นักเขียน: ทำใจซะเถอะ อย่างน้อยๆ นายก็ได้กินหญ้าอ่อนนะ //ตบบ่า
???: ฉันคิดว่าฉันมีวุฒิภาวะมากกว่าเขานะ แล้วไหนข้าวกล่องของฉันล่ะ? //สะบัดหางไปมา
สรุปก็งอกเรื่องใหม่เพราะความหิวล้วนๆ เลยค่ะ 555
ใครชอบแนวทำอาหาร คนหูสัตว์ ลองอ่านกันได้นะคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น